Spiritualiteit is een term die in de huidige westerse cultuur steeds vaker wordt gebruikt. Tegelijkertijd bestaat er veel onduidelijkheid over: wat ís spiritualiteit nu eigenlijk? Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw leeft de term ook binnen humanistische kring en leidt daar tot verhitte discussies. ‘Daar hebben humanisten het niet zo over’ wil aan de kwaliteit van die discussies bijdragen. Het boek biedt een heldere en uitvoerige uiteenzetting van het fenomeen spiritualiteit.
De auteur onderzoekt wat humanisten onder spiritualiteit verstaan. Hoe verhoudt hun opvatting van spiritualiteit zich tot het humanisme als levensbeschouwing? Hoe krijgt spiritualiteit vorm in de praktijk van het humanistisch geestelijk raadswerk? Deze vragen worden langs theoretische en empirische weg onderzocht. Dit maakt inzichtelijk wat spiritualiteit voor humanisten – in het bijzonder humanistisch raadslieden – betekent en/of kan betekenen. Tevens biedt deze studie een wetenschappelijke verdieping van het begrip spiritualiteit. Zij maakt duidelijk hoe spiritualiteit vanuit humanistisch-seculier perspectief kan worden gezien en onderzocht. Zij biedt een kader van waaruit het fenomeen spiritualiteit in vijf hoedanigheden naar voren komt: als dynamisch omvormingsproces; als bijzondere werkelijkheidservaringen; als (zoeken naar) interpretaties van werkelijkheid; als het inoefenen van een levenshouding en als praktijken/praxis.
Deze studie is niet alleen van belang voor humanistisch raadslieden en andere humanisten, maar voor allen die bewustwording en verdieping zoeken in hun werkzaamheden in zorg, begeleiding en hulpverlening of die zich bezighouden met de studie van en/of onderzoek naar het fenomeen spiritualiteit.
