Op een kleine groep na was de positie van veel beeldend kunstenaars tussen de twee wereldoorlogen, weinig florissant. Armoede en maatschappelijke onrust overheersten in deze periode. Zeker niet de overheid, maar kunstlievende particulieren ondersteunden de kunstenaars met verschillende acties.
In Den Haag speelden bijvoorbeeld het in 1922 opgerichte Nederlandsch Kunstverbond en vanaf 1932 het Comité de Kunst in Nood een cruciale rol. Twee verenigingen van kunstliefhebbers die zich verantwoordelijk voelden voor het behoud van de kunst en cultuur. Zij waren van mening dit aan Het Land van Rembrandt verschuldigd te zijn. Beide verenigingen kochten rechtstreeks werken van armlastige kunstenaars aan.
De auteur heeft twee bijlagen toegevoegd waarvan de eerste een zeer omvangrijke lijst is van door het Nederlandsch Kunstverbond in de periode 1923-1940 aangekochte werken. Hiermee wordt een tot op heden onbekende verzameling in kaart gebracht. Het onderzoek bracht nog veel meer verrassende feiten aan het licht.
